“Saai beroep heb jij eigenlijk”, zei ik tegen mijn therapeut. “Het antwoord op ongeveer iedere vraag is altijd hetzelfde: Lief zijn voor jezelf”. Het is advies dat ik mezelf ook vaak hoor geven, aan mijn kinderen, aan vrienden. De basis van lief zijn voor jezelf is niet zo ingewikkeld: gezond eten, genoeg slapen, genoeg bewegen, frisse lucht inademen en vooral niet te streng zijn voor jezelf.
Dat is op zich natuurlijk al heel wat. Maar in een relatie met iemand anders zou ‘niet te streng zijn voor elkaar’ zeker niet genoeg zijn. Hoe kom je van lief zijn voor beginners, naar lief zijn voor gevorderden?
Lief zijn voor gevorderden gaat om maatwerk. Om echt lief en zorgzaam te kunnen zijn voor iemand, moet je die persoon zo goed mogelijk leren kennen. Het licht en de schaduw. Andersom werkt het net zo: als je wil dat iemand echt lief en zorgzaam is voor jou.. dan moet je ook toestaan dat de ander jou leert kennen.
Het klinkt zo vanzelfsprekend, maar dat is het niet. Want hoewel we het heel veilig vinden om te herkennen (iets aan de oppervlakte kennen), voelt de diepte ingaan kwetsbaar. Het zijn twee zijden van hetzelfde oeroude overlevingsmechanisme: wegblijven bij het onbekende voorkomt risico’s.
Terug naar lief zijn voor jezelf, de snelste oplossing voor de meeste problemen. Hoe goed ken je jezelf op dit moment? Je verandert je hele leven.. Hoe vaak vraag je jezelf waar je nu echt blij van wordt? Waar je echt zin in hebt? Hoe je je echt voelt? En hoe vaak luister je daarnaar en probeer je voor jezelf te regelen waar je behoefte aan hebt? Hoe vaak komt het er op neer dat jij pas aan de beurt bent als je voor alle andere mensen om je heen hebt gezorgd?
Ik geloof in de kracht van kleine dingen. Het grote mensen leven bestaat uit heel veel dingen die gewoon moeten. Ook als je er geen zin in hebt. Maar er zijn momenten genoeg waarop je het moeten best even kan pauzeren om extra lief te zijn voor jezelf: een rustig kopje thee, een muziekje opzetten waar je vrolijk van wordt, een ontbijtje maken waar je echt trek in hebt, een uitnodiging afslaan om een avond op de bank een boek te kunnen lezen…
Het is net als in een relatie met iemand anders: het gaat niet eens zo zeer om wat je doet, maar om het feit dat je de tijd en de moeite neemt om iets aardigs te doen. Je voelt je vanzelf een gelukkiger, mooier mens als iemand liefdevolle aandacht aan je besteedt. Die iemand kan je zelf zijn. Die iemand móet je zelf zijn.
Het is misschien wat onwennig om iedere dag tijd te maken om met jezelf te praten. En oncomfortabel, je komt van alles tegen. Het kan ook spannend zijn om andere beslissingen te nemen dan je op de automatische piloot gedaan zou hebben. Maar het risico is de moeite meer dan waard. En het is de enige juiste beslissing: je kan de verantwoordelijkheid om jou gelukkig te maken niet bij iemand anders neerleggen. En de wereld heeft behoefte aan zoveel mogelijk gelukkige mensen. Dus.. lief zijn voor gevorderden.